buiten zinnen presenteert Yorick de Kruik
Yorick de Kruik had op 12 jarige leeftijd een vriendin, volgens hem kwam dat door zijn zoetsappige liefdesbrieven. Maar er miste wat. Later realiseerde hij zich dat die brieven wel een beetje stoffig waren. Hij begon met hiphop te experimenteren. Maar er miste wat. Tot hij op een dag ‘Optische Mist’ schreef. Het was de eerste keer dat hij hiphop en proza mengde. Vele nummers volgden, maar het was pas met ‘Mïchael’ dat hij eindelijk met zijn werk naar buiten trad.
Michaël
Ik zit tegenover een wildvreemde man, om hem hangt de stank van alcoholdamp,
Hij liet een traan, dus ik vroeg aan hem, wat is er aan de hand, en toen brandde hij los,
Iemand gaf hem eindelijk die kans
Zijn vrouw was vreemdgegaan, hij was zijn baan kwijt en hij was verslaafd
Ik zag in zijn ogen die pijn
Zoals weinige ogen zijn,
Had last van zijn gedachtewereld
Hij zat vast in die gedachtentrein
Hij was gedistantieerd van de buitenwereld
Maar als je het aan hem vraagt
Zegt hij elke keer maar weer, ik voel me fijn
Terwijl alles van binnen op trillen staat,
Zo krachtig als Pompeï
Ik zei, je vrouw is vreemdgegaan? Niet een subtiele vraag. Maar het verhaal dat hij vertelde raakte bij mij een snaar
Hij zei ja,
Ik haat mijn ex,
Ik ben bezeerd voel me gestrest
Ik trek al eeuwig aan een touw
Dat oneindig kilometers kent
Ja het is een mooie vrouw
Maar van binnen is ze slecht
Maar nee de wereld ziet dat niet
De wereld ziet mijn fles
…
Ik onderbrak hem even,
Want helaas moest ik gaan
Ik zei, excuses
Mijn naam is Yorick,
En hij zei, ik ben Daan!
Hij vroeg aan mij wat doe jij
Dus ik zei dat ik schrijf,
En toen lachte hij hardop,
Hij wachtte even en toen pakte hij iets erbij
Hij schreef een briefje, en gaf dat liefjes, zachtjes in mijn hand, hij zei niet verliezen, ik wil dit het allerliefste in de krant
Dus ik opende het briefje, nieuwsgierig naar zijn klad, maar ik las: mijn liefjes, mama zat te liegen, en papa krijgt geen kans
Emiel Janssen, Oogdruk 12